|
دل نوشته درباره وبلاگ  همین که یاد من کردی دمت گرم همین که مرهم دردی دمت گرم بسا رفتند و هرگز بر نگشتند همین که باز می گردی دمت گرم تو از باغ صفای سینه خود برایم عشق آوردی دمت گرم به کام تشنه ام در ظهر جوشان چو آب و جرعه ای سردی دمت گرم میان این همه نا مردمی ها مرامی،بامعرفت،«مردی»دمت گرم میان دشت های عشق و امید پی همدرد می گردی دمت گرم به دشت نامرادی های دوران به جنگ غم همآوردی دمت گرم عزیزم بین غمهای دل من همین که یاد من کردی دمت گرم تو در گل واژه های ذوق شعرم گل داد پیوندها 
لوگو آمار وبلاگ
به قول یاس: اونایی که از خودی فریب خوردن بعد یه گوشه تک و تنها و غریب مردن پر از من تو و قصه های درد بگو تو این لحظه از چی باید استفاده کرد از فریاد همین که داد میزنم من میخونم و سکوتم و دار میزنم و میمونم و صعودم و جار میزنم وبال میزنم به اوج قصه ها میپرم از این به بعد حرف دلم و فریاد میزنم و میخونم و سکوتم و دار میزنم ومیمونم و صعودم و جار میزنم بال میزنم به او ج قصه ها میپرم.... مردمان میهمن درد مارو دیدن بیرحم تر شدن بد به حال میهن چه باید کرد از کی شکایت کرد از این سرنوشت بد که منو شکارم کرد نه تقصیر منه که بهش اجازه دادم فکر میکردم یکی میاد واسه نجات آدم قافل از این که قلب ها پر از ترکشه هر کسی گرفتار دردشه امیدوارم هر کی گره داره حل بشه موضوع مطلب : |
||
 |
